1   2   3 

W poniższe pole możesz wpisać swoją propozycję materiału filmowego, który powinien znaleźć się w naszej telewizji. Możesz także wysłać zaproszenie dla naszych dziennikarzy na ważne wydarzenie. Wysyłając do nas informację nie zapomnij o swoich danych kontaktowych! Wpisując informacje w to pole skontaktujesz się z Redakcją Regionalna TV. Możesz też wysłać do naszej redakcji swój materiał wideo jeżeli uważasz, że sprawa którą się zajmujesz warta jest opublikowania. Materiał należy wysłać pocztą tradycyjną na nośniku CD w formacie AVI ) lub na taśmie w formacie DV ( adres na który należy wsyłać nośnik znajdziesz w zakładce "O nas". Materiały w formacie flash lub nakręcone kamerą telefonu komórkowego można także wysyłać na adres poczty elektronicznej redakcja@regionalnatv.pl

Po piętnastu latach przerwy, na scenie Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu pojawiła się Renata Dancewicz. Podczas minionych Fanaberii Teatralnych, razem ze Zbigniewem Stryjem, wystąpiła w sztuce Bogusława Schaeffera “Tutam”. Aktorka znana jest ze znakomitych ról w wielu polskich filmach, m.in. w “Samowolce”, “Diabelskiej edukacji”, “Pułkowniku Kwiatkowskim”, czy “Tato”. Grała też w serialach “Radio Romans” i “Ekstradycja”, a obecnie można ją oglądać w telenoweli “Na Wspólnej”. Występuje też w warszawskim teatrze “Kwadrat”. Po zakończonych Fanaberiach z aktorką rozmawiała Barbara Szeligowska.




Z jakimi uczuciami, po tylu długich latach, powróciła Pani do Wałbrzycha?
Renata Dancewicz: - Z ogromnym sentymentem. Byłam w Wałbrzychu dwa lata, ale był to ważny i owocny dla mnie czas. Znajdowałam się w trudnej sytuacji, bo właśnie wyrzucono mnie ze studiów w łódzkiej “filmówce”. Uznałam, że to bardzo niesprawiedliwe, zapragnęłam udowodnić sobie i innym, że mogę być dobrą aktorką. Ówczesny dyrektor teatru, Wowo Bielicki bardzo mi to ułatwił. Po dwóch latach zdałam eksternistycznie egzamin aktorski i, jak powszechnie wiadomo, do dziś pracuję w tym zawodzie.

A zatem dobrze Pani wspomina Wałbrzych?
- Jak najlepiej – oprócz pierwszego tygodnia, który przepłakałam w teatralnym mieszkaniu na Podzamczu. Potem depresja mnie opuściła, bo mogłam grać na scenie. Teraz, jak przyjechałam, natychmiast pobiegłam do zamku Książ, który zawsze mnie fascynował. Nie mogłam się też oprzeć przed wyprawą do Szczawna Zdroju.

Jak Pani traktuje swoją pracę w serialu?
- Jak rzetelne wykonywanie zawodu. Wiem, że serialowe role są różnie, nie zawsze pozytywnie, postrzegane przez część aktorskiego środowiska. To mnie dziwi, bo przecież wszyscy wiedzą, że z pracy wyłącznie w teatrze bardzo trudno się utrzymać. Poza tym serial, to sztuka użytkowa, na którą czekają ludzie. To daje pozytywne uczucie przekonania, że ktoś, gdzieś, w swoim domu, z utęsknieniem czeka na naszą wizytę. Uprzedzając pytanie – podobnie traktuję reklamy. Zawodowo.

Ostatnio mniej widać Panią w kinie, czy to zaplanowana przerwa?
- Rzeczywiście, nie grałam w filmie kilka lat, ale też nie czyniłam specjalnych starań w tym kierunku. Mało jest ról dla kobiet w moim wieku, czas amantki minął. Ale postanowiłam się zmobilizować, zamierzam znów chodzić na castingi, jeśli rola będzie tego warta.  

Jak Pani trafiła do sztuki “Tutam”, dzięki której znów znalazła się Pani w Wałbrzychu?
- To był wspólny pomysł reżysera Krzysztofa Prusa i Zbigniewa Stryja z Teatru Nowego w Zabrzu. Ze Zbigniewem Stryjem gramy razem w “Na Wspólnej” - i tak zbiorowo uknuliśmy, że warto przygotować na scenę ten znakomity tekst Schaeffera, który daje duże możliwości aktorom – każde z nas gra podwójną rolę, dwóch różnych postaci, to spora satysfakcja. Nie chcę zapeszać, ale prawdopodobnie nie jest to nasz ostatni wspólny projekt.
Dziękuję za rozmowę
Barbara Szeligowska

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 [34] 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67